Το μουσείο, εκτός από τα βασικά εκθέματα του εσωτερικού χώρου, περιλαμβάνει εκθέματα και στον περιβάλλοντα χώρο.
Στην περιήγησή του μπορεί ο επισκέπτης να δει παλιά εργαλεία των αλυκών που χρησιμοποιούσαν οι εργάτες για την προετοιμασία της παραγωγής του αλατιού, “της καλλιέργειας” όπως λέγεται στην γλώσσα των αλυκάριων, αλλά και για την ‘εξόρυξη” του αλατιού, όπως ονομάζουν την συγκομιδή του.
Το παρατηρητήριο προσφέρει την θέαση ολόκληρης της αλυκής , των “κόκκινων” τηγανιών της, την διαδικασία καλλιέργειας και συγκομιδής του αλατιού αλλά και τις λευκές “πυραμίδες” που δημιουργούνται από την συσσωρευμένη παραγωγή της αλυκής πριν αυτή διοχετευτεί στα εργοστάσια επεξεργασίας του αλατιού.
Ακόμη θα έχει την δυνατότητα της παρατήρησης των σπάνιων πουλιών που ενδημούν στην Λιμνοθάλασσα με την χρήση του τηλεσκοπίου και των διοπτρών που παραχωρεί το μουσείο. Σε απόσταση “αναπνοής” τρέφονται τα φοινικόπτερα (φλαμίνγκο) και οι τουρλίδες, οι γλάροι πετούν πάνω από τους επισκέπτες, ενώ οι αλκυόνες, οι χουλιαρομύτες και οι ερωδιοί φωλιάζουν στις αλμόφυτες περιοχές γύρω από την αλυκή.
Δύο παραδοσιακές βάρκες της λιμνοθάλασσας δεσπόζουν στον χώρο. Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι δεν έχουν καρίνα, αλλά είναι επίπεδες για να μπορούν να διαπλέουν στα ρηχά νερά της λιμνοθάλασσας. Η μία από αυτές στολιζεται από το πανί της και η άλλη από το “σταφνοκάρι”. Το σταφνοκάρι είναι ένα παραδοσιακό, εντυπωσιακό εργαλείο ψαρέματος που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από τους ψαράδες της περιοχής Μεσολογγίου – Αιτωλικού.
Εντυπωσιακή είναι και η παραδοσιακή δεξαμενή συγκέντρωσης βρόχινου νερού που αποδεικνύει την ορθή διαχείριση των φυσικών πόρων μέχρι το πρόσφατο παρελθόν.
Στην δεξαμενή κατέληγε το νερό της βροχής που μαζευόταν με λούκια από την στέγη του κτιρίου που στεγάζεται σήμερα το Μουσείο Άλατος και για την άντλησή του χρησιμοποιούσαν διαφορετικά μηχανήματα – ανάλογα με την τεχνολογική εξέλιξη – σε κάθε εποχή, που όμως έχουν αναπαλαιωθεί και εκτίθενται δίπλα στην δεξαμενή.
Τέλος, ο εξωτερικός χώρος του Μουσείου διαθέτει εξέδρα πραγματοποίησης εκπαιδευτικών προγραμμάτων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων μέσα σε ένα μαγευτικό τοπίο όπως είναι αυτό των αλυκών της Τουρλίδας που βρίσκεται ανάμεσα στα ήρεμα νερά της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου και του καταγάλανου Ιονίου Πελάγους.
